ﻫﻤﯿﺸﻪ ﭘﯿﺮﻫﻦِ ﺗﻨﮓ، ﻭﻋﺪﻩﯼ ﺟﻨﮓ ﺍﺳﺖﻣﮕﺮ ﺑﻪ ﭼﻨﮓ ﺗﻮ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪﺍﻡ ﺧﻄﺮ ﻧﮑﻨﻢ؟... 

هر نالهٔ داغداران، فکر تقاص هزارانبس تیغ‌ها آبداران، در خیسیِ آستینند

ساقی عطش دارم…

«باز کن در را‏، دوچشمِ پرشراب آورده‌ام»از کتاب «میخانهٔ بی‌خواب» /  انتشارات فصل پنجم

ایرج عارف را کشت

«می‌بينی‌ام وقتی به مويم برف غم باشد»از کتاب «چمدان معطل» / انتشارات فصل پنجم

«کسی مسافرِ این آخرین قطار نشد»از کتاب «قرار نشد» / انتشارات فصل پنجم

چگونه بیرون از خاکت، برویَم از خود، ایرانا؟

«من می‌روم جايی كه جای ديگری باشد از شانه‌های تو پناه بهتری باشد»از کتاب «آن روزها گفتم» / انتشارات نیماژ

در احوالات محمدعلی بهمنی

و آمدیم که عاشق شویم و درگذریمکه راز زندگی و مرگ آدمی این بود

«من نشستم بروی مِی بخری برگردی» از کتاب «چمدان معطل» / انتشارات فصل پنجم