درباره
مهدی فرجی زاده ۹ بهمن ۱۳۵۸ در کاشان شاعر معاصر ایرانی است.
او را می‌توان از جمله شاعران جوانی دانست که شعرش در پایان دهۀ هفتاد شکل گرفت و در آغاز دهه هشتاد به سرعت پیشرفت کرد. وی تحصیلات خود را در کاشان گذرانید.
از سال ۷۵ برای اولین بار آثارش به طور جدی در مطبوعات منتشر شدند. مهدی فرجی نخستین کتاب خود را در سال ۷۹ روانه بازار نشر کرد و در همان‌سال در کنگرۀ شعر و قصۀ جوان کشور در هرمزگان برگزیده شد.
او را می‌توان از جمله شاعران جوانی دانست که شعرش در پایان دهۀ هفتاد شکل گرفت و در آغاز دهه هشتاد به سرعت پیشرفت کرد. وی تحصیلات خود را در کاشان گذرانید.
از سال ۷۵ برای اولین بار آثارش به طور جدی در مطبوعات منتشر شدند. مهدی فرجی نخستین کتاب خود را در سال ۷۹ روانه بازار نشر کرد و در همان‌سال در کنگرۀ شعر و قصۀ جوان کشور در هرمزگان برگزیده شد.
ویژگی‌های سبکی
از ویژگی‌های شعر مهدی فرجی؛ عاشقانگی، برخورداری شاعر و شعرش از گنجینه‌های ادبی عظیم کلاسیک فارسی، زبان ساده صمیمی و سالم، تجربی و عینی بودن فضاها و توصیف‌های شاعر و تلفیق آن با فضاها و زبان روز است.
شعر مهدی فرجی تصویرمدار نیست و بر تداعی‌های زبانی، پژواک‌های ذهنیِ واژگان و هم‌نشینیِ کلمات استوار است و شاعر علاقمند است آن را با بهره‌گیری از طنز به مخاطب ارائه کند.
در بررسی موضوعی و مضمونی شعر او می‌توان گفت که همچون غزل کلاسیک، ساختار اکثر غزل‌های او بر روایت حسی شاعرانه استوار است که در بیت بیتِ غزل، جریان یافته به وحدت کلی می‌رسد. موسیقی در شعراو عنصر مهم و حساب شده‌ای است.
همین توانایی‌ها است که باعث شده غزل او از بهترین و مخاطب پسندترین‌های این نسل از شاعران در میان مخاطبان شعر باشد و نیز از دید منتقدان و صاحب نظران حوزه شعر هم جایگاه ویژه و پُراهمیتی را به خود اختصاص دهد.
مهدی فرجي برای تصویرسازی در غزليات، از ابزارها و عناصری مانند تشبيه، استعاره،کنایه و مجاز بهره‌گرفته است. تشبيه به عنوان یكي از عناصر مهم تصویرساز کلام، در غزليات این شاعر بسامد بالایی دارد. به لحاظ ساختار تقریباً همه‌ی انواع آن وجود دارد؛ بسامد بالای تشبيهات مفرد به مفرد نشانة ایجاز، ابتكار و نوآوری و همچنين زبان فاخر و روان و لطيف شاعر است.
شعر مهدی فرجی تصویرمدار نیست و بر تداعی‌های زبانی، پژواک‌های ذهنیِ واژگان و هم‌نشینیِ کلمات استوار است و شاعر علاقمند است آن را با بهره‌گیری از طنز به مخاطب ارائه کند.
در بررسی موضوعی و مضمونی شعر او می‌توان گفت که همچون غزل کلاسیک، ساختار اکثر غزل‌های او بر روایت حسی شاعرانه استوار است که در بیت بیتِ غزل، جریان یافته به وحدت کلی می‌رسد. موسیقی در شعراو عنصر مهم و حساب شده‌ای است.
همین توانایی‌ها است که باعث شده غزل او از بهترین و مخاطب پسندترین‌های این نسل از شاعران در میان مخاطبان شعر باشد و نیز از دید منتقدان و صاحب نظران حوزه شعر هم جایگاه ویژه و پُراهمیتی را به خود اختصاص دهد.
مهدی فرجي برای تصویرسازی در غزليات، از ابزارها و عناصری مانند تشبيه، استعاره،کنایه و مجاز بهره‌گرفته است. تشبيه به عنوان یكي از عناصر مهم تصویرساز کلام، در غزليات این شاعر بسامد بالایی دارد. به لحاظ ساختار تقریباً همه‌ی انواع آن وجود دارد؛ بسامد بالای تشبيهات مفرد به مفرد نشانة ایجاز، ابتكار و نوآوری و همچنين زبان فاخر و روان و لطيف شاعر است.
آثار
- هزار اسم قلم خورده / نشر مرنجاب / ۱۳۷۹
- و چشم‌های تو باران / انتشارات مرسل / ۱۳۸۱
- روسری باد را تکان می‌داد / انتشارات مرسل / ۱۳۸۲
- ای تو راز روزهای انتظار / نشر صبح روشن / ۱۳۸۲
- زیر چتر تو باران می‌آید / انتشارات شانی / ۱۳۸۶
- شب بی‌شعر / نشر تکا / ۱۳۸۶ (چاپ سوم)
- میخانه بی‌خواب / انتشارات فصل پنجم / ۱۳۸۷
- منم که می‌گذری / نشر فصل پنجم / ۱۳۹۱
- آن روزها گفتم / نشر نیماژ / ۱۳۹۲
- قرار نشد / نشر فصل پنجم / ۱۳۹۲
- چمدان معطل / نشر فصل پنجم / 1394
برداشت از منابع پژوهشی و http://uctjournals.com/farsi/archive/psychology/1396/spring/21.pdf