غم های بهار

غم دِی رفته و غم های بهار آمده است

اژدها رفته و با هیبت مار آمده است

خاک کردم غم دل را نفسی تازه کنم

بی‌خبر بودم از آن داغ به بار آمده است

آمدم دیدن شادیّ عمو نوروزی

که سرکوچه ی ما زار و نزار آمده است

عیدمان ماهی سرخی‌ست درون تُنگی

چه بلایی سر این ایل و تبار آمده است!؟

وطنم چهره برافروخته از پاییز است

سرخیِ سیب من از خون انار آمده است

باد پیچید به خود، گرد و غباری برخاست

ابلهان داد کشیدند سوار آمده است

مهدی فرجی