«کوچه پروانه» عنوان گزیده غزل های حکیم «شفایی اصفهانی» است.
این شاعر و طبیب عم عصر شاه عباس که استاد و بزرگترِ صائب تبریزی بوده است، به نوعی جزو شاعران متقدم سبک هندی محسوب می‌شود.