بر شانه ى تو صبح سحر برنخاستن

بر شانه ى تو صبح سحر برنخاستن
چيزيست چون پرندگى و پر نخواستن
تا شانه هاى چون تو زنى هست نيستم
حلاجِ بد سليقگىِ سر نخواستن

غزل قهوه‌خانه ۲

باز کن در را دوچشم پر شراب آورده‌ام
از سرِکوه بلند تاک آب آورده ام

آنقَدَر داغم که آتش نیست....نورم را ببین!
شعله را خاموش کن من آفتاب آورده‌ام